Rauwe lijnolie persen we uit zaden van de vlasplant. Deze olie-tak van de vlasfamilie levert met circa 40% een hoge olie-opbrengst. Dat in tegenstelling tot het vezel-vlas wat de grondstof voor touw en kleding is en waarvan de zaden slechts een klein percentage olie bevatten.
De teelt van olievlas vindt voornamelijk plaats in in Europa, Canada en Rusland. Uit die regio’s komt dan ook de meeste lijnzaadolie. In Europa geldt België als de grootste verwerker van lijnzaad.
Rauwe Lijnolie is de lijnoliesoort die nog niet verder is bewerkt. Om Lijnzaadolie de gewenste eigenschappen mee te geven kan het verschillende bewerkingen ondergaan zoals bijvoorbeeld ontgommen, ontslijmen, koken of winteriseren om maar enkele bewerkingen te noemen.
Lijnolie heeft, afhankelijk van de wijze waarop de olie is verwerkt, een groot impregnerend vermogen en is redelijk waterbestendig. Omdat het daarnaast sterk hecht is het al eeuwenlang gebruikt als conserveringsmiddel voor onder andere hout en allerlei soorten metaal. Ook kunststoffen behandeld men vaak met lijnolie om ze glanzend te houden.
Nadelen van lijnolie zijn, ook weer afhankelijk van de wijze waarop de olie is verwerkt, dat het sterk vergeeld en bij gebruik buiten op termijn volledig zwart uit slaat.
Rauwe lijnolie een bijzonder lange droogtijd van ongeveer een half jaar. Die lange droogtijd verkorten we door de olie te koken of door siccatief toe te voegen. Een combinatie van die twee technieken zorgt voor een zo goedkoop mogelijk product dat toch van redelijke kwaliteit is.
Omdat de toepasbaarheid van Rauwe Lijnolie vrij gering is en daarmee dus ook de vraag beperkt hebben wij geen Rauwe Lijnolie meer in het assortiment. Wel vindt u bij ons nog de ouderwetse kwaliteit Dubbel Gekookte Lijnolie. De details van onze Dubbel Gekookte Lijnolie vindt u via deze link.
Hoewel Lijnolie nog veel gebruikt wordt is het één van de kwalitatief mindere oliesoorten. Wie op zoek is naar een betere kwaliteit kijkt bij de producten op basis van Tungolie.